ฉันยืนยันว่ามรดกของเธอถูกทำเครื่องหมายด้วยการโต้เถียงอย่างเป็นระบบ “บางคนทำ – บางคนทำเสร็จแล้ว” ในขณะที่ฉันชื่นชมความก้าวหน้า/การปฏิรูปที่สำคัญในธรรมาภิบาลและระบบราชการ แต่โดยเฉลี่ยแล้ว คนของเราถูกปล้นศักดิ์ศรีและถูกประณาม สู่ความยากจนข้นแค้น!ปริศนาของ WeahGbekugbeh กำลังเรียนรู้จากบรรพบุรุษของเขาหรือไม่? ไม่มีใครสรุปความสำเร็จหรือความล้มเหลวของประธานาธิบดีจอร์จ เอ็ม. เวอาห์ได้ เนื่องจากเขาดำรงตำแหน่งเกือบ 2 ปีจากวาระ 6 ปี
อย่างไรก็ตาม
สิ่งที่ดูเหมือนจะชัดเจนคือความไร้ความสามารถของข้าราชการที่ควรจะดำเนินกิจกรรมประจำวันของฝ่ายบริหารของรัฐบาล แนวทางการปกครองในยุคแรกของเขานั้นนอกรีตอย่างมาก ตำแหน่งได้รับรางวัลให้กับผู้ภักดีและพรรคพวกของเขาบนพื้นฐานของการแลกเปลี่ยนทางการเมือง ไม่ใช่ความสามารถอย่างที่ควรจะเป็น อย่างไรก็ตาม Mr. Weah มีประวัติอันน่าทึ่งให้เรียนรู้จาก Mrs. Sirleaf ความชั่วร้ายที่ฝังแน่นในการบริหารของ Sirleaf ถูกขุดพบในรัฐบาลของเขาที่สวมเสื้อสะท้อนแสง รัฐบาลของเขาถูกกล่าวหาว่าคอร์รัปชั่นครั้งใหญ่และยักยอกเงินกองทุนของรัฐสำหรับความคิดริเริ่มส่วนบุคคลด้วยตัวอย่างที่ใช้ได้จริงของห้องดูเพล็กซ์ของเขาและทรัพย์สินรีสอร์ทในจาเมกา ข้อกล่าวหานี้ได้ก่อให้เกิดการประท้วงจำนวนมากเพื่อเรียกร้องความรับผิดชอบในกรณีที่เกี่ยวข้องกับเงิน 1.6 หมื่นล้านดอลลาร์ไลบีเรียที่ถูกกล่าวหาว่าถูกอายัดและไม่ได้ขึ้นบัญชี และเรียกร้องให้กระทรวงการคลังและธนาคารกลางของไลบีเรี
ยรายงานผลการใช้จ่ายของเงินจำนวน 25 ล้านดอลลาร์ ดอลลาร์หมายถึงการระดมเศรษฐกิจ น่าเศร้าที่ประธานาธิบดียังคงยึดมั่นกับข้อกล่าวหามากมายเหล่านี้ และความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจของประชาชนของเขายังคงเป็นเรื่องเพ้อฝัน สิ่งนี้ได้ชุบชีวิตการรณรงค์เพื่อขับไล่เขาจากตำแหน่งประธานาธิบดีอีกครั้งอย่างแน่นอน ผ่านการประท้วงที่ออกแบบว่า “สู้ไม่ถอย” ภายใต้หลังคาของที่ปรึกษาผู้รักชาติ ภูมิปัญญาดั้งเดิมกำหนดว่าความยากจนและความอดอยากไม่สามารถประนีประนอมได้ เมื่อผู้คนหิวโหยมากเกินไป พวกเขาส่งผลให้เกิดการเรียกร้องวิธีแก้ปัญหาที่รุนแรงเพื่อการเปลี่ยนแปลงในทันที
คำถามเกี่ยวกับวิธีที่เราเปลี่ยนการเล่าเรื่องยังคงเป็นงานที่ต้องขบคิด มีมุมมองที่หลากหลายว่าอดีตสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างไรและการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศจะมั่นคงได้อย่างไร บางคนโต้แย้งว่าการขาดเจตจำนงทางการเมืองในส่วนของผู้นำของเราทำให้ปัญหาที่มีอยู่เพิ่มขึ้น ในขณะที่บางคนเชื่อว่าปัญหาของไลบีเรียนั้นผูกติดอยู่กับรากฐานทางประวัติศาสตร์ และปัญหาด้านพฤติกรรม “ความคิดของประชาชน” ที่มีต่อประเทศยังคงไม่ได้รับการพัฒนาเชิงโครงสร้าง สำหรับผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการ พวกเขาให้เหตุผลว่าคุณภาพของผู้นำจะทำให้ประเทศมีความก้าวหน้าและการพัฒนาที่ยั่งยืน ข้างต้นเป็นความจริง
ตัวอย่างเช่น
ความยากลำบากทางเศรษฐกิจเป็นเรื่องปกติและแพร่หลายในประเทศที่อ่อนแอและกำลังพัฒนาในเอเชียและอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา ซึ่งเป็นผลมาจากความล้มเหลวของนโยบาย ช่องว่างในการดำเนินการ และช่องว่างของขีดความสามารถของรัฐ อย่างไรก็ตาม วิธีหลังสามารถแก้ไขได้และวิธีแก้ไขจะถือว่ายั่งยืนเมื่อนำไปใช้ ประการแรก รัฐบาลไลบีเรียควรพิจารณาถึงเจตจำนงของผู้นำทางการเมืองที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล ซึ่งช่วยให้ผู้นำของเรามีความมุ่งมั่นอย่างลึกซึ้งต่อการปฏิรูปเศรษฐกิจอย่างสุดโต่งในเชิงปฏิบัติ และพัฒนาวิธีการทำงานเพื่อแก้ปัญหาที่เรามีอยู่ ประการที่สอง รัฐบาลต้องเพิ่มการสนับสนุนโครงการสาธารณะที่จะดึงดูดการลงทุนและสร้างลู่ทางในการจ้างงานและนโยบายที่เอื้ออำนวยซึ่งดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศและทำให้เศรษฐกิจท้องถิ่นเฟื่องฟู ประการที่สาม เป็นไปได้มากที่สุด รัฐบาลได้รับคำแนะนำให้ลงทุนในภาคเกษตรกรรมซึ่งเป็นรากฐานของการเติบโตและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ เป็นบันไดที่ประเทศพัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาใช้เพื่อสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจและเสถียรภาพของเศรษฐกิจมหภาค ประการสุดท้าย หลักนิติธรรมซึ่งขับเคลื่อนความเชื่อมั่นของประชาชนและนักลงทุนในรัฐควรไม่ประน
นโยบายต่างประเทศของ ประเทศ. ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้จะตรวจสอบความว่างเปล่าอย่างยิ่งยวดของการหลบหลีกทางการเมือง ปัญหาเชิงนโยบายทั้งหมดที่เกิดจากฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายตุลาการ ตลอดจนกระทรวง ทบวง กรม และหน่วยงานต่าง ๆ เพื่อให้ประธานาธิบดีมีข้อมูลในการตัดสินใจเกี่ยวกับสถานการณ์บ้านเมือง การทำเช่นนี้จะฟื้นความเชื่อมั่นของประชาชนและทำให้ประเทศชาติเดินหน้าสร้างชาติก้าวหน้า เราต้องการสันติภาพ!
ไลบีเรีย: ความไร้เดียงสา ความไร้ความสามารถ ความบ้าบิ่น เรื่องอื้อฉาว Weahเมื่อเร็ว ๆ นี้ ข้าราชการพลเรือนของไลบีเรียได้เข้าร่วมการต่อต้าน และเรายืนหยัดร่วมกับพวกเขา! องค์กรเรียกร้องให้สมาชิกดำเนินการอย่างช้าๆ จนกว่ารัฐบาลโกงจะจ่ายเงินเดือนที่ค้างชำระให้แก่พวกเขา ซึ่งก็คือเงินเดือนที่เป็นค่าจ้างความยากจน แต่การที่รัฐบาลปฏิเสธที่จะจ่ายเงินเดือนนั้นเผยให้เห็นความจริงอันน่าสยดสยอง นั่นคือรัฐบาลสามารถหาเงินเพื่อเป็นทุนให้กับ Weah ใช้ชีวิตอย่างสุรุ่ยสุร่าย รักษาเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของเขา และให้ Clara Weah เป็นเงิน 500,000 เหรียญสหรัฐโดยเปล่าประโยชน์นอกจากสวมชุดสุดสยองแสร้งทำเป็นว่า เป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งเมื่อเรารู้ว่าใครคือสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งที่แท้จริง – บางคนบอกว่าเธออยู่ในอักกรา บางคนบอกว่าเธออยู่ที่กระทรวงต่างประเทศของไลบีเรีย แต่นั่นไม่ใช่จุดประสงค์ของร้อยแก้วนี้
